Θεολογική ἑρμηνεία τῆς εὐχῆς (β΄ μέρος...) Γέροντας Σωφρόνιος καί Γέροντας Αἰμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

Θεολογική ἑρμηνεία τῆς εὐχῆς (β΄ μέρος...) Γέροντας Σωφρόνιος καί Γέροντας Αἰμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

   

Θεολογική ἑρμηνεία τῆς εὐχῆς (β΄ μέρος...)

Γέροντας Σωφρόνιος

καί

Γέροντας Αἰμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

 

"Ὁ πλήρης τύπος τῆς προσευχῆς εἶναι: "Κύριε, Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱἐ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν". Εἰς τό πρῶτον μέρος τῆς προσευχῆς ὁμολογοῦμεν τόν Χριστόν-Θεόν, τόν Σαρκωθέντα διά τῆν ἡμῶν σωτηρίαν. Εἰς τό δεύτερον μέρος ἐν μετανοίᾳ ἀναγνωρίζομεν τήν πτῶσιν ἡμῶν, τήν ἁμαρτωλότητα καί τήν λύτρωσιν ἡμῶν. Ὁ συνδυασμός τῆς δογματικῆς ὁμολογίας μετά τῆς μετανοίας ἀπεργάζεται τήν προσευχήν πληρεστέραν κατά τό θετικόν αὐτῆς περιεχόμενον" (Ἀρχιμ. Σωφρονίου, Περί Προσευχῆς, ἔκδ. Ἱ.Μ. Τιμίου Προδρόμου Ἔσσεξ 1994, σελ. 151).

 Γέροντας Αἰμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

 "Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με τόν ἀμαρτωλόν". Μέ τήν βοεράν κραυγήν "Κύριε", δοξολογοῦμεν τόν Θεόν, τήν ἔνδοξον μεγαλειότητά Του, τόν Δημιουργόν τῆς ὁρατῆς καί ἀοράτου κτίσεως, ὅν φρίττουσει τά Σεραφείμ καί τά Χερουβείμ.

Μέ τήν γλυκυτάτην ἐπίκλησιν καί πρόσκλησιν "Ἰησοῦ", μαρτυροῦμεν, ὅτι εἶναι παρών ὁ Χριστός, ὁ Σωτήρ ἡμῶν καί εὐγνωμόνως Τόν ἐυχαριστοῦμεν, διότι μᾶς ἡτοίμασε ζωήν αἰώνιον.

  Μέ τήν τρίτην λέξιν "Χριστέ", θεολογοῦμεν, ὁμολογοῦντες ὅτι ὁ Χριστός εἶναι αὐτός ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ καί Θεός. Δέν μᾶς ἔσωσε κάποιος ἄνθρωπος, οὔτε Ἄγγελος, ἀλλά ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Ἀληθινός Θεός.

  

  Ἐν συνεχείᾳ, μέ τήν ἐνδόμυχον αἴτησιν "ἐλέησόν με", προσκυνοῦμεν καί παρακαλοῦμεν νά γίνη ἵλεως ὁ Θεός, ἐκπληρῶν τά σωτήρια αἰτήματά μας, τούς πόθους καί τάς ἀνάγκας τῶν καρδιῶν μας.

  Καί ἐκεῖνο τό "με", τί εὖρος ἔχει! Δέν εἶναι μόνο ὁ ἑαυτός μου-εἶναι ἅπαντες οἱ πολιτογραφηθέντες εἰς τό κράτος τοῦ Χριστοῦ, εἰς τήν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν, εἶναι ὅλοι αὐτοί που ἀποτελοῦν μέλος τοῦ ἰδικοῦ μου σώματος.

  Καί, τέλος, διά νά εἶναι πληρεστάτη ἡ προσευχή μας, κατακλείομεν μέ τήν λέξιν "τόν ἁμαρτωλόν", ἐξομολογούμενοι-πάντες γάρ ἁμαρατωλοί ἐσμέν-καθώς ἐξωμολογοῦντο καί ὅλοι οἱ Ἅγιοι καί ἐγίνοντο διά ταύτης τῆς φωνῆς υἱοί φωτός καί ἡμέρας.

  Ἐξ αὐτῶν ἀντιλαμβανόμεθα, ὅτι ἡ εὐχή ἐμπεριέχει δοξολογίαν, εὐχαριστίαν, θεολογίαν, παράκλησιν καί ἐξομολόγησιν" (Ἀρχιμ. Αἰμιλιανοῦ, Ἡ προσευχή τοῦ Ἁγίου Ὄρους χθές καί σήμερον, Κατηχήσεις καί Λόγοι 1, ἔκδ. Ὁρμύλια, 1995, σελ. 353).

Ἡ μονολόγιστη εὐχή τοῦ Ἰησοῦ

"Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με"

στήν κατ' ἰδίαν προσευχή τῶν πιστῶν

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΚΕΙΜΕΝΩΝ

Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Ἀναστασίου

Προηγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Μεγάλου Μετεώρου

 

17 ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε,

18 ἐν παντὶ εὐχαριστεῖτε·

 τοῦτο γὰρ θέλημα Θεοῦ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ εἰς ὑμᾶς.)

(Α Θέσ. 5: 17,18)

 

 

Αναρτήθηκε από ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ