ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΣΑΧΑΡΩΦ. Ὅποιος διαβάζει τίς γραφές τοῦ πατέρα μας Σιλουανοῦ θά γνωρίσει ὅτι σέ αὐτόν ἐμφανίστηκε ὁ Χριστός, γιατί στή συνείδησή του ἔφερε πάντοτε ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα.

Όποιος είδε το άκτιστο φώς και αναγνώρισε στο φως αυτό τον Χριστό, αυτός ποτέ πλέον δεν θά μπορέσει να αρνηθεί τη γνώση ότι ο Χριστός είναι ο αληθινός Θεός, ο Δημιουργός αυτού του κόσμου. Άν Αυτός είναι ο Ποιητής αυτού τού κόσμου, «δι’ Ου τα πάντα εγένετο», τότε πώς θά συμβιβαστεί η σκέψη μας γιά τον Χριστό με τήν ιδέα τού εθνικισμού, τού τόπου γεννήσεως, του χρόνου, της εποχής και τα όμοια; Όλοι οι αιώνες δημιουργήθηκαν από Αυτόν. Όποιος διαβάζει τις γραφές του πατέρα μας Σιλουανού θά γνωρίσει ότι σε αυτόν εμφανίστηκε ο Χριστός, γιατί στη συνείδησή του έφερε πάντοτε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Δεν μπορούσε να περιορίσει τον Χριστό ή να Τον κάνει Αμερικανό, Ασιάτη, Ευρωπαίο ή Αφρικανό.
Όλος ο κόσμος, όλη η οικουμένη είναι η πνοή του δημιουργικού Του νου. Η προσευχή μου γιά όλους εσάς πού ήρθατε έδώ είναι να σάς αποκαλυφθεί αυτή η θεωρία του Χριστού. Τότε θά παύσουν όλα τα μικρά πάθη, και ο καθένας από εσάς θά φέρει στο πνεύμα του ολόκληρη την Ανθρωπότητα, όπως ο πατέρας μας Σιλουανος. Η συνάντηση με τήν αμαρτία τον οδήγησε σε προσευχή γιά όλο τον κόσμο. Και εμείς ζούμε τον Χριστό ως Θεό Δημιουργό και Θεό Σωτήρα τού κόσμου.
Σήμερα ήρθα να σάς μιλήσω γιά τη δομή της Μονής μας.
Προσπαθώ σε όλα να έχω τη συνείδηση του Γέροντα Σιλουανού, του μεγάλου αυτού θεολόγου. Μετά τήν δράση τού Χριστού, δόθηκε σε αυτόν η προσευχή γιά ολόκληρο τον κόσμο, όπως και γιά τον ίδιο τον εαυτό του . Εμείς, πού είμαστε συντετριμμένοι και ελαττωμένοι ως το μηδέν εξαιτίας της συνειδήσεως της ατομικότητας, δεν μπορούμε να τον εννοήσουμε• παλεύουμε γιά μικροπράγματα. Πρέπει όμως να αποκτήσουμε τον Χριστό Θεό, ο Οποίος είναι ίσος με τον Πατέρα , και ο Οποίος μάς οδηγεί με μοναδικό τρόπο προς τον Πατέρα, και δεν υπάρχει άλλη οδός, παρά μόνο δι’ Αυτού και εν Αυτώ .
’Άν και μιλώ στα ρωσικά, γιατί μου είναι ευκολότερο επειδή ο νους μου δεν σταματά στήν αναζήτηση λέξεων, ωστόσο, οι λόγοι μου αυτοί πρέπει κάποτε να μεταφραστούν. Η δυσκολία της Μονής μας έγκειται στο ότι θέλουμε να διαφυλάξουμε τήν οικουμενική, τήν πανανθρώπινη θεωρία. Σε ποιά λοιπόν γλώσσα θά μιλούμε γι’ αυτό; Μιλώντας εγώ τώρα με χονδροειδή τρόπο δεν γνωρίζω τον Χριστό ούτε ως Έλληνα ούτε ως Ρώσο ούτε ως Άγγλο ούτε ως Άραβα ούτε… Ο Χριστός είναι γιά μένα τα πάντα. Και το παγκόσμιο και το υπερκόσμιο Είναι. Πριν από τον θάνατό μου σάς ικετεύω:
Αφήστε τα μικροπράγματα και κατευθύνετε τον νου σας μόνο σε Αυτόν τον Χριστό. Και τότε το μοναστήρι μας θά είναι αυτό πού θέλουμε να είναι: τόπος και σχολείο γιά τήν αιώνια σωτηρία, όπου θά μαθαίνουμε να είμαστε όμοιοι με Εκείνον.
Ή Γραφή λέει πολλές φορές ότι ο Κύριος πέθανε γιά όλο τον κόσμο, γιά τις αμαρτίες όλου του κόσμου . Όταν όμως βάζουμε περιορισμούς σε Αυτόν τον Χριστό, τότε χάνουμε πραγματικά τα πάντα και βυθιζόμαστε στο σκοτάδι. Αρχίζει το σκοτάδι τού μίσους μεταξύ των εθνοτήτων, η έχθρα ανάμεσα στα κοινωνικά στρώματα κλπ.
Διαβάστε τον Γέροντα Σιλουανό εκεί όπου λέει ότι στον κόσμο αυτό ο καθένας έχει το λειτούργημά του•ο ένας είναι βασιλιάς, ο άλλος πατριάρχης, ο τρίτος δάσκαλος ή καθηγητής, ο τέταρτος εργάτης . Όλα αυτά όμως «δεν έχουν σημασία γιά τήν ψυχή» :
Το σπουδαιότερο είναι, ποιος αγαπά περισσότερο τον Χριστό• ποιος Τον «αφομοιώνει» κατά τον λόγο τού Αποστόλου: «τούτο γάρ φρονείσθω εν ύμίν, ο και εν Χριστώ Ιησού».
Οφείλουμε δηλαδή εμείς οι ίδιοι να φέρουμε βαθιά μέσα μας τη συνείδηση πού βλέπουμε στον Ίδιο τον Χριστό, και να ζούμε τον κόσμο ως έναν Άδάμ και να προσευχόμαστε για όλο τον Αδάμ. Αυτός είναι ο γνήσιος ορθόδοξος Χριστιανισμός! Και σάς ικετεύω: Μην «παραδώσετε» σε κανέναν τον αληθινό Χριστό, τον Δημιουργό όλου τού κόσμου και Σωτήρα Θεό! Αν μειώσετε τον Χριστό στο επίπεδο της εθνικότητος, τότε να γνωρίζετε ότι βρίσκεστε στο σκοτάδι. Είναι δυνατόν να βλέπουμε τήν πραγματικότητα της ζωής πού μάς διαιρεί, αλλά οι διαιρέσεις αυτές μπορούν να υπερνικηθούν με ανθρώπινη προσπάθεια τη συνείδηση όμως του Χριστού Θεού τήν παρέχει μόνο το Πνεύμα το Άγιο.
Γιατί μιλώ σήμερα γι’αυτό έχοντας υπ’όψιν τη δομή τού μοναστηριού μας; Βλέπετε από τήν πείρα σας ότι λίγοι άνθρωποι μάς αποδέχονται… Γιατί αυτή η απόρριψη;
Διότι ο δικός μας Χριστός είναι ο απεριόριστος Θεός. Διότι σταυρώθηκε όχι μόνο γιά τούς πιστούς αλλά και γιά όλους τούς ανθρώπους, από τον Άδάμ ως τον τελευταίο πού θά γεννηθεί από γυναίκα. Να μάς απορρίπτουν γι’ αυτό τον λόγο; Αλλά να γνωρίζετε ακόμη και αυτό: ότι όσο πιστότερα ακολουθούμε τα βήματα τού Χριστού πού ανεβαίνει στον Γολγοθά να προσφέρει τη ζωή Του γιά όλο τον κόσμο, τόσο λιγότερους συνοδοιπόρους θά έχουμε γύρω μας.
Όταν λοιπόν βλέπω εσάς, τούς λίγους ανθρώπους, πού ήρθατε εδώ διότι σάς είλκυσε το πνεύμα τού Γέροντα, τού μακαρίου Σιλουανού, χαίρομαι βαθιά. Ωστόσο θα είμαι ακόμη πιο χαρούμενος και με αναφαίρετη πια χαρά, αν αφομοιώσετε εκείνο πού δόθηκε με τήν εμφάνιση τού Χριστού στον μακάριο Σιλουανό.
Εκφωνήθηκε στα ρωσικά, στις 10 Σεπτεμβρίου 1990.
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΣΑΧΑΡΩΦ ΤΟΜΟΣ Β. ΟΙΚΟΔΟΜΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΝΑΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΑΣ.
https://apantaortodoxias.blogspot.gr/2018/03/blog-post_237.html