Σάββατο 25 Απριλίου 2015

Οικοδομώντας τον ναό του Θεού μέσα μας και στους αδελφούς μας (Γ´)



Γέροντας Σωφρόνιος

Είκοσι χρόνια μετά την κοίμηση του Γέροντος Σωφρονίου, η Ιερά Μονή Τιμίου Πρόδρομου στο Essex της Μεγάλης Βρετανίας  ολοκλήρωσε την έκδοση του γραπτού και προφορικού λόγου που μας άφησε με τους τρεις τόμους των ομιλιών του προς την αδελφότητα, με τίτλο Οικοδομώντας τον ναό του Θεού μέσα μας και στους αδελφούς μας*.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, όταν οι σωματικές του δυνάμεις του το επέτρεπαν, μιλούσε συστηματικά στην αδελφότητα κάθε Δευτέρα πρωί από τις 10.30 ως τις 11.30, για να μεταδώσει, όπως αναφέρει σε μια από τις τελευταίες ομιλίες, "τον παλμό της καρδιάς του".

Δεν μιλούσε εύκολα σε κοινό για ότι είχε ζήσει και αφομοιώσει κατά τη μακρά περίοδο της ζωής του ως μοναχός, ούτε επέτρεπε σε μας να το κάνουμε. Ο Γέροντας μιλούσε για αυτά μόνο σε προσωπικό επίπεδο και μάλιστα κατ' επιλογήν.
Ο ίδιος είχε ζητήσει να μαγνητοφωνηθούν οι ομιλίες αυτές, παρόλο που ποτέ άλλοτε δεν το επέτρεπε, με σκοπό να απομαγνητοφωνηθούν και να μεταφρασθούν στη συνέχεια προς οικοδομή των αδελφών που είχαν προσέλθει πρόσφατα στη Μονή. Μέχρι τότε ο Γέροντας στις γενικές συνάξεις μας μιλούσε στα γαλλικά, μια γλώσσα προσιτή σε όλους μας τότε. Ειδικά όμως στις συνάξεις αυτές μας παρακάλεσε να του επιτρέψουμε να μιλά κάποτε και στα ρωσικά, τη μητρική του γλώσσα, για να μπορεί να εκφράζεται πιο εύκολα, ώστε να μας διευκολύνει στη μετέπειτα καταγραφή και μετάφρασή τους. Έχοντας μπροστά μας τον γραπτό του πια λόγο σκεφτήκαμε ότι αυτός δεν μπορεί να δόθηκε μόνον για μας. Θεωρήσαμε ότι έπρεπε να τον προσφέρουμε σε όλους εκείνους που αγαπούν τον λόγο του και προστρέχουν σε αυτόν.

Στα ρωσικά έχουν ήδη κυκλοφορήσει δύο τόμοι με τις ομιλίες που έγιναν στη γλώσσα αυτή.

Στην παρούσα τρίτομη ελληνική έκδοση περιλαμβάνονται κατά χρονολογική σειρά οι ομιλίες που περιέχονται στους δύο τόμους της ρωσικής εκδόσεως, καθώς και οι υπόλοιπες που έγιναν στα γαλλικά.

Ο Γέροντας Σωφρόνιος επί τριάντα χρόνια σιωπούσε, όπως γράφει. Αισθανόμενος όμως ότι πλησιάζει το τέλος του, άρχισε να μιλά. Βιαζόταν να μεταδώσει αυτά που ήθελε να πει, για να έχει τη συνείδησή του ήσυχη ότι μας μίλησε για το ουσιώδες, γι' αυτό που θεωρούσε ότι έπρεπε να γνωρίζουμε. Ο Θεός του έδωσε τον χρόνο που χρειαζόταν και κατάφερε να κλείσει τον κύκλο που άρχισε, ώστε αν φθάσει ως την αποχαιρετιστήρια ομιλία του, λίγο καιρό πριν φύγει. Ήδη μας έχει αφήσει προ πολλού τη "διαθήκη" του και μια προσευχή για την ενότητα της αδελφότητος.
……………………………………………

Καθώς διαβάζουμε τώρα τις γραπτές πλέον ομιλίες, ξαναθυμόμαστε τη ζωή του μαζί μας και τον λόγο του που θεράπευε. Ευχόμαστε σε όσους τον προσεγγίσουν με ταπείνωση και διάθεση μαθητείας να αισθανθούν την ίδια ενέργεια του λόγου του στην καρδιά τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου