Το 1919, ο άγιος
Σιλουανός ο Αθωνίτης, πέρασε από τη Ρωσία, όπου και επισκέφθηκε διάφορες
μονές. Σ’ ένα από τα ταξίδια του με τραίνο, καθόταν απέναντι από ένα
έμπορο. Αυτός άνοιξε μπροστά του μια ταμπακιέρα και του προσέφερε
τσιγάρο «φιλικά», ίσως ειρωνικά, αφού ο άθεος κομμουνισμός είχε ήδη
επικρατήσει, μα πάνω απ’ όλα δοκιμαστικά για το φρόνημα του ασκητού.
Ο άγιος Σιλουανός ευχαρίστησε το συνεπιβάτη του και αρνήθηκε την προσφορά.
Τότε ο έμπορος ρώτησε αν ο λόγος της άρνησης ήταν η θεώρηση του
καπνίσματος ως «αμαρτία». Πρόσθεσε δε, ότι κατ’ αυτόν το κάπνισμα
βοηθάει στην πολυάσχολη ζωή, αφού είναι αναγκαίο να σταματάει κανείς την
ένταση στην εργασία και να αναπαύεται για λίγα λεπτά. Επίσης ανέφερε
ότι διευκολύνει την επαγγελματική ή τη φιλική συνομιλία και γενικά τη
ροή της ζωής. Συνέχισε δε, να προσθέτει και άλλα πλεονεκτήματα του
καπνίσματος για να πείσει τον ασκητή.
Ο άγιος άκουγε αμίλητος και κάποια στιγμή είπε στο συνεπιβάτη του:
«Κύριε πριν καπνίσετε προσευχηθείτε κάθε φορά λέγοντας το Πάτερ ημών».
Ο έμπορος απάντησε ότι αυτό φαινόταν σ’ αυτόν ανάρμοστο.
Ο άγιος Σιλουανός τότε είπε: «Κάθε έργο προ του οποίου δεν αρμόζει η ατάραχος προσευχή καλύτερα να μη γίνεται».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου