Ο πνευματικός μου πατέρας,π.Σωφρόνιος του Έσσεξ,μια «πλημμυρίδα αγάπης» που γέμιζε χαρά την καρδιά μου..Κλάους Κένεθ .

  by iconandlight

Ο Κλάους Κένεθ μιλάει για το γέροντά του π.Σωφρόνιο του Έσσεξ, πώς τον τύλιξε με το τσουνάμι της αγάπης του.

O συγγραφέας του best-seller “Χιλιάδες μίλια προς τον τόπο της καρδιάς”, των εκδόσεων «Εν Πλω»,  Κλάους Κένεθ, μιλάει γιά τον πνευματικό πατέρα του γέροντα Σωφρόνιο του Έσσεξ. Κάποιους ανθρώπους δεν τους ικανοποιεί η Ορθοδοξία, γι’ αυτό και ψάχνονται αλλού. Γιατί όμως είναι απογοητευμένοι με την Ορθοδοξία; Πιθανόν, επειδή έχουν απογοητευτεί από κάποιους ορθόδοξους ανθρώπους, είτε από κάποιο σύστημα και δεν προσπάθησαν να ανακαλύψουν τι κρύβεται πίσω από τις κουρτίνες. Το πνευματικό βάθος δηλαδή των πατέρων μας και της σοφίας που κρύβει αυτή η αγάπη που βίωσαν.

Κλάους: Αυτό που έψαχνα ήταν η αγάπη. Στις άλλες θρησκείες δεν βρήκα αγάπη. Οι θρησκείες αυτές είναι ανθρώπινα επινοήματα, δεν μπορούν  να σου δώσουν αγάπη.

Όταν γνώρισα τον γέροντα Σωφρόνιο του Έσσεξ, σύντομα αντιλήφθηκα πως ο ίδιος ήταν μία “ζωντανή Βίβλος”.

Ο άνθρωπος αυτός κατάφερε να με κερδίσει χωρίς να αναπτύξει περίπλοκες θεωρίες και υψηλά θεολογικά νοήματα, αλλά και χωρίς να επιστρατεύσει το κύρος του ιερατικού του αξιώματος, αντίθετα, με κέρδισε με το χιούμορ του, με την απέραντη ζεστασιά που εξέπεμπε, με την ευθύτητα και την ειλικρίνεια του, κυρίως όμως με την απροσμέτρητη αγάπη και τον σεβασμό που έτρεφε προς το πρόσωπο μου. Σε όλη μου τη ζωή έψαχνα να βρω έναν τέτοιο άνθρωπο. Νόμιζα πως άνθρωποι σαν κι αυτόν υπήρχαν μόνο στις ταινίες και τα βιβλία και πάντως όχι στην πραγματική ζωή. Για μένα αυτός ο ογδονταεπτάχρονος γέροντας αντιπροσώπευε την τελειότητα, ήταν ο,τι πιο τέλειο μπορούσε να φανταστεί κανείς -μια ζωντανή εικόνα του Χριστού. Το ελεύθερο πνεύμα του,η απλότητα και η ταπεινοφροσύνη του, αλλά και η εσωτερική του γαλήνη αποτελούσαν πράγματα χειροπιαστά, ενώ όταν ήσουν κοντά του, ένιωθες να σε τυλίγει το ίδιο το μυστήριο της ζωής. Οι πόρτες της καρδιάς μου άνοιξαν διάπλατα από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας μας.Αν και είχα γνωρίσει πολλές Εκκλησίες και θρησκευτικές κοινότητες, αυτά που είχα δει μέχρι τότε ήταν κομμάτια του παζλ, τώρα όμως τα κομμάτια αυτά συγκεντρώνονταν και ενώνονταν αρμονικά στο πρόσωπο του αρχιμανδρίτη Σωφρονίου. 

Κοντά του ταυτόχρονα είχα την εμπειρία της ζωής και αυτό με άγγιξε τόσο βαθιά. Ήταν η ενσάρκωση της αγάπης. Κάτι απίθανο. Ακτινοβολούσε την αγάπη γύρω του. Εσύ αμέσως ένιωθες αυτή τη ζέση της. Όταν με είδε για πρώτη φορά και άνοιξε τα χέρια του, ήταν σαν να με τύλιγε ένα τσουνάμι αγάπης. Αυτή την αγάπη την νιώθω σήμερα ακόμα μέσα μου. Γιατί επρόκειτο για μία αυθεντική αγάπη. Βλέπετε, είναι αυτό που ψάχνουν οι νέοι σήμερα, και σε κάθε ερωτικό τραγούδι που ακούνε, τις περισσότερες φορές μιλά για την αιώνια αγάπη. Η αγάπη αυτή όμως, σύντομα καταρρέει επειδή είναι ανθρώπινη. Η αγάπη του Θεού όμως παραμένει γιατί έχει αιώνια προοπτική. Το ίδιο ήταν και η αγάπη του γέροντος Σωφρονίου. Όταν ακόμα πηγαίνω σήμερα και τον συναντώ κάτω στην κρύπτη του τάφου του, νιώθω την αγκαλιά του να με τυλίγει μ’ αυτή την αγάπη. Όταν βρίσκομαι σε οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη και μιλάω γι’ αυτόν, νιώθω ότι πάντοτε είναι μαζί μου. Το ένα σημείο ήταν αυτό. Το δεύτερο είναι ότι είχε χιούμορ. Ήταν διασκεδαστικός. Και αυτό μου άρεσε πολύ. Ξέρετε, υπάρχουν πολλοί θρήσκοι άνθρωποι όχι μόνο ορθόδοξοι αλλά και από άλλες θρησκείες, ο οποίοι είναι πολύ αυστηροί που τρέμει κανείς όταν τους αντικρίζει. Ο γέροντας Σωφρόνιος όμως ήταν πολύ ταπεινός, κατέβηκε στο δικό μου επίπεδο. Χαμήλωσε, όπως χαμήλωσε και ο Χριστός στο δικό μας γήινο επίπεδο. Βλέπετε, αυτό είναι το μυστήριο της αγάπης, που δυστυχώς λείπει σε αρκετούς χριστιανούς, ακόμα και κληρικούς.

Αυτή η αγία μορφή εκπροσωπούσε την «αληθινή Εκκλησία», όπως ακριβώς την ήθελε ο ιδρυτής της, ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός: μια Εκκλησία χωρίς ασυνέχειες, χωρίς σκάνδαλα και διχόνοιες, χωρίς ανταγωνισμούς και προσηλυτισμούς. Πράγματι, ο γέροντας Σωφρόνιος ήταν γνήσιος εκπρόσωπος της Εκκλησίας του Χριστού, μαζί με όλους τους Αγίους και τους Πατέρες Της, ήταν πιστός τηρητής μιας παράδοσης που συνεχίζεται, αδιαλείπτως ως τις μέρες μας. Η καρδιά μου σκίρτησε από χαρά και έκλαψα από συγκίνηση. Η Θεία Πρόνοια με είχε οδηγήσει στον πνευματικό μου πατέρα!

Πάντως, δεν άργησα να δοκιμάσω μια μεγάλη έκπληξη. Μπορεί όλοι να με παρότρυναν να ενταχθώ στην Εκκλησία τους, αυτός όμως όχι! «Κλάους, σου συνιστώ να κάνεις νοερά προσευχή. Τα λόγια είναι: “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με,τον αμαρτωλόν”. Αν λες τακτικά αυτήν την «προσευχή της καρδιάς», θα δεις την καλή αλλοίωση που θα σου χαρίσει ο Κύριος».

Δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια την ουράνια αγάπη που είχε στην καρδιά του χάρη στον Χριστό και εν Χριστώ. Έπρεπε να τη νιώσει κανείς από κοντά!  Ένιωθα -και ήμουν βέβαιος γι’ αυτό- ότι με αγαπούσε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο είχα γνωρίσει στη ζωή μου και αυτό το θεωρούσα σημάδι της αγιότητάς του: εννοώ την αγάπη που είχε για όλο τον κόσμο, για όλους τους ανθρώπους, ακόμα και για τους εχθρούς του. Δεν μπορούσα παρά να υποθέσω ότι το πατρικό του ενδιαφέρον ήταν προϊόν θεϊκής παρέμβασης, γιατί ποτέ δεν είχα πάρει τόση αγάπη. Στις συναντήσεις μου με τον γέροντα,ήταν φορές που δεν χρειαζόταν καν να μιλήσω μαζί του, απλώς και μόνο το να κάθομαι κοντά του ήταν κάτι σαν «πλημμυρίδα αγάπης» που γέμιζε χαρά την καρδιά μου.

Η αγάπη ποτέ δεν έχει χρόνο, επειδή συνεχώς είναι απασχολημένη να σε πάρει πέρα από το χρόνο. Γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ

Ἦχος πλ. δ’ Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς, τῆς ἐρήμου τὸ ἄγονον ἐγεώργησας, καὶ τῆς ἐκ βάθους στεναγμοῖς, εἰς ἑκατὸν τοὺς πόνους ἐκαρποφόρησας, καὶ γέγονας φωστήρ, τῇ οἰκουμένῃ λάμπων τοῖς θαύμασι·Σωφρόνιε Πατὴρ ἡμῶν Ὅσιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.